Hafta
sonları çok ama çok yorucu.. |
Duru yla zaman geçirmek için
hiçbir iş yapmamam gerekiyor. |
Bir süre öyle yapıyorum bu kez
ev yaşanılır bir yer olmaktan çıkıyor |
Sinan a emanet edip evi
toparlamaya kalkışıyorum, |
Mutfaktan çıkamıyorum bu
seferde, makinayı boşalt yerleştir ,o , bu derken gün bitip gidiyor. |
Kendim için tek bir şey
yapmıyorum. Aynı yani durumumuz bütün çalışan annelerle. |
Ev dağınık olunca, pis olunca
insan çok gergin oluyor. |
Ama değişmek zorundayız. |
Olduğu kadar olsun…Gerçekten… |
Ayrıca çok çok hassas da
davranmamalıyız, mikroplardan çok uzak steril bir ortam hazırlamak, |
çocuğa yarardan çok zarar
getirir. |
Biraz mikropla da tanışması
lazım. |
Ben artık her gece
sterilizatör çalıştırmıyorum. |
Fırsat buldukça, eve erken
gelince çalıştırıyorum. |
Bu konuda çok ciddiyim. |
|
Cumartesi
günü, Ömrüm, Gönül, Ayşe geldi. |
Onlar gittikten sonra da
akşamına Sinan ın arkadaşı vardı ya Özgür-Fatma onlar geldi. |
Onlar dinlenmemi sağlıyorlar
aslında. |
Çünkü onların da durumu bizden
farklı değil, |
Çocukla debeleniyoruz birlikte
olunca, |
Dönüşümlü çay içiyoruz falan |
Ama aynı durumda başkaları
olduğunu bilmek insanı biraz olsun rahatlatıyor. |
|
Duru da çok mız mız.. |
Üst dişleri çıkıyor diye
düşünüyorum. |
Yani umarım öyledir. |
Hiçbir şey yemiyor. |
Dün ben de inat ettim. |
Sen çorba yemezsen, kaşık
maması yemezsen bende sana süt vermiyorum dedim. |
En son 15.30 a kadar
dayanabildim. |
Açlıktan kriz geçirdi, ağlaya
ağlaya helak oldu. |
Dayanamadım verdim yine
sütünü. |
Nasıl olacak bilmiyorum, umarım
geçici bir durumdur. |
|
Bu hafta sonu mızmızlık
olayı. |
Anneye naz da olabilir. |
Hep anlatırlardı ama ben artık
bariz görebiliyorum farkı. |
İçerde babasıyla mutlu mesut
oynarken, koridordan ben geçiyorum. |
Görünce ağlamaya başlıyor. |
Klasik anneye naz olayı
sanırım. |